Wint simplisme van complexiteit?

De verkiezing van Donald Trump blijft nazinderen, ook bij ons. De centrale vraag daarbij is: wint het populisme het uiteindelijk van de nuance? Wint simplisme van complexiteit? Is het anti-intellectualisme nu het nieuwe zwart? En het antwoord is even complex als helder: als politici is het onze taak om te blijven vechten tegen de versimpeling en de volksverlakkerij van rattenvangers zoals de nieuwe Amerikaanse president. Ons antwoord is dat van het moedige midden, dat van het samen en verbonden zijn. Steeds naar een consensus zoeken, gedragen door feiten, door de waarheid, door rechtvaardigheid. Als we werkelijk begaan zijn met de res publica, de publieke zaak, komt het enkel daarop aan.

Op een kabinet ben je uiteindelijk slechts een kleine radar in de machine, een klein deeltje van het geheel. Maar ik put moed uit de gedachte dat aan de spits van dat geheel een man staat die recht geschapen is, die begaan is met de publieke zaak, die werkelijk geeft om waar de burgers van wakker liggen.

Steven Kennis heeft al heel z’n leven lang in dienst gewerkt van die publieke zaak en al vele offers gebracht. In die zin blijft het dan ook voor mij een grote eer om te mogen samenwerken, dag in dag uit, met een man die zich niet bezighoudt met politieke spelletjes, met goedkope uitspraken, met beeldvorming in de media of op sociale media, maar met de grond van de zaak. “Sterke schouders dragen zware lasten”, zegt onze partijvoorzitter regelmatig. Wel, ik heb het plezier te mogen dienen onder die sterke schouders en er elke dag de deugd van te aanvaarden. Het is enkel zo dat ik mijn drive en moed opnieuw vind om van deze plek, van dit land, iets beters te maken.

Joris in alle staten

Amerikakiest. Vandaag stemt de meest machtige democratie op aarde. En als politieke junkies leeft ons kabinet natuurlijk mee. De kabinetschef (KC) heeft zelfs toegestaan dat morgen iedereen een tikje later op het kabinet moet zijn (kort nachtje, weet u wel). We moeten dus maar om 9u tenlaatste batchen morgen.

Ikzelf ga met heel veel aandacht de zaak volgen. Want laat ik u maar bekennen: die campagne heeft me echt wel bezig gehouden de afgelopen weken. Als onze KC zich de afgelopen weken afvroeg waarom ik soms moe was, wel zo’n nachtelijk debat, opstaan om 3 uur ’s morgens als heel het land nog slaapt: ik doe niets liever … Ooit heb ik eens samen met een vriend héél de VS doorkruist: het idee was in alle staten van de VS te komen, om zo een écht beeld van het land te krijgen. Een roadtrip om nooit meer te vergeten!

Politiek is verslavend, zelfs al wordt het soms hard gespeeld. Een Amerikaanse kiescampagne, dat is echt alles uit de kast halen. Tapes die lekken, computers die worden gehackt. Overigens is dat laatste een echt probleem aan het worden in de politiek, ook bij ons. Wie kan nog veilig surfen, zonder te weten of z’n toestel niet op één of andere manier aangetast is? Het is ook daar aan de politiek om de nodige stappen te zetten. Maar wees gerust, het land is in goede handen op dat vlak!

Teamwork makes the dream work

Ik geloof echt in solidariteit tussen collega’s, je moet elkaar steunen om er te geraken. #samenverbonden #De16

De Kunst van het Compromis

CETA is de laatste weken een vierletterwoord geworden dat de gemoederen verhit. Dat uitgerekend Canada, zowat het grootste knuffelland ter wereld, de grote boze kapitalistische wolf blijkt te zijn, althans als we de tegenstanders moeten geloven, heeft mij verbaasd. Maar er is met CETA, los van de discussie vrijhandel of niet, wel meer aan de hand. De kunst van het compromis, zoals we die in België beheersen, die staat op het spel.

Politiek is praten met elkaar, bruggen slaan, luisteren naar een vergelijk en moedig het midden opzoeken bij conflicten. Ons land heeft daar altijd in geëxcelleerd, onze eigen partij heeft er haar core business van gemaakt: “Behoorlijk bestuur”, door onze voorzitter al grappend “Brigitte Bardot” genoemd, is dat in essentie. De synthese maken, en dan vooruit met de geit!

De schade die we nu allen oplopen met CETA, dat niet goedgekeurd raakt, is zo erg groot. Want dat model, de kunst van het compromis, staat op de helling. Laat ons hopen dat we de rede snel terugvinden, luisteren naar elkaars argumenten en samen bouwen aan een mooie toekomst voor ons en onze kinderen.